Xiao Yuan, Yan Heqing'e baktı, gözleri giderek büyüdü, ne demek istediğini anlamaya çalıştı ama cümle sadece iki tanecik kelimeden oluşuyordu, ne kadar uğraşırsa uğraşsın başka bir anlam çıkaramıyordu.
Xiao Yuan: "...Ne? Az önce, az önce ne dedin? Beni, beni mi seviyorsun? Hem de beni? Seviyorsun? Bildiğimiz sevmek? Hani aşk olan?" dedi Xiao Yuan, parmağıyla kendini işaret ederek.
Yan Heqing kararlı bir şekilde başını salladı.
Xiao Yuan: “...”
Yan-ge!!
Ne diyo’n sen?!!
Bana ne diyo’n sen?!!
Bana ne dedin biliyo’n mu sen?!!
Yan Heqing, Xiao Yuan'ın sinirlenip uzaklaşacağını düşündü, ancak Xiao Yu'an derin bir nefes aldı ve aniden kendini ona attı!
Xiao Yuan, Yan Heqing'in yakasını tuttu ve neredeyse tüm vücudunu ona bastırarak masaya yapıştırdı. Titreyen bir sesle bağırdı. " Ne dediğinin farkında mısın?! Beni sevmek de ne demek? Beni nasıl sevebilirsin ki? Ne tür bir sevgiden bahsediyorsun? Açıkça söyle! Saf, kardeşçe bir sevgi mi yoksa beni becermek istediğin cinsten mi?!"
Xiao Yuan'ın yeri yerinden oynatan kükremesi Yan Heqing'i de şaşkına çevirdi. Ama asıl mesele Xiao Yuan'ın konuşmayı kesmemesi ve umutsuz bir ifadeyle sormaya devam etmesiydi: “Beni becermek mi istiyorsun? Gerçekten beni becermek mi istiyorsun? Harbiden beni becermek mi istiyorsun?!”
O bu kadar bağırdıktan sonra Yan Heqing sonunda kendine geldi. Sağ kolunu Xiao Yuan'ın beline doladı ve bacaklarıyla yuvarlanarak Xiao Yuan'ı masaya bastırdı. Anında pozisyonları tersine döndü. Şimdi kafa karışıklığı sırası Xiao Yuan'daydı.
Yan Heqing, altında yatan Xiao Yuan'a bakıp sakince sordu. “Sakinleştin mi?”
Xiao Yuan donuk bir şekilde başını salladı. “Sakinleştim... B-bekle, e-elin...”
Yan Heqing'in sağ eli belini nazikçe okşuyordu; flört etmekle alay etmek arasında bir dokunuştu. Yan Heqing hafifçe eğildi, Xiao Yuan'ı kendine sıkıca bastırdı, sol eliyle çenesini hafifçe tutarak doğrudan kendisine bakmasını sağladı. Alçak, kısık bir sesle konuştu. "Xiao Yuan, beni dikkatli dinle. Seni seviyorum. Seni yatağıma bağlamak istiyorum ki benden başka kimseyi görmeyesin. Her gece kollarımda yatıp merhamet dileneceksin. Gözlerin kızarana, parmakların çarşafı sıkıca kavrayıncaya dek, alaylarıma dayanamayacağın kadar oynayacağım seninle. Çaresizce kaçmaya çalışacaksın ama hareket edemeyeceksin, zevkten inlemekten kendini alamayacağın için nefessizlik çekeceksin. Anlıyor musun?"
Xiao Yuan yutkundu, sesi zayıftı: "An-anlıyorum."
“Hâlâ dinleyecek misin?”
“N-N-Neyi dinleyeceğim?”
“Seni nasıl sevdiğimi.”
“G-gerek yok, di-dinlemeyeceğim.” Xiao Yuan elini Yan Heqing'in göğsüne koydu ve sordu. “B-beni şimdi bırakabilir misin?”
Yan Heqing, "Öyleyse söyle bana, seni nasıl seviyormuşum?" dedi.
Xiao Yuan neredeyse yanacak gibi hissetti. Kaçamak bir cevap verdi. “B-biliyorum, nasıl sevdiğini biliyorum artık.”
Yan Heqing manidar bir şekilde ‘yaa’ dedi ve sordu: "Biliyor musun? O zaman sana olan sevgim kardeşçe bir sevgi mi yoksa seni becermek istediğim cinsten bir sevgi mi?"
“İkincisi, ikincisinden.”
“Peki ikincisi ne tür bir sevgi?”
Xiao Yuan: “...”
Bro! Ateşle oynadığının farkında mısın?! Seni sinir bozucu şeytan! Sormaya devam etmek zorunda mısın?!
Başkan öfke ve pişmanlıkla kaynıyordu. En başından beri Zalim Başkan dersini almamalıydı. Bunun yerine yan sınıfa, “Zalim Başkanla Başa Çıkmak İçin 108 Taktik” dersini almalıydı.
Xiao Yuan şöyle düşündü: ‘Neden korkuyorum ki?! Çocukluğumdan beri kendini savunma eğitimi alıyorum, bir mafya patronunu hiç zorlanmadan nakavt edebilirim!’
Xiao Yuan hâlâ kendi kendine mırıldanırken aniden tuhaf bir şey hissetti ve istemsizce "Bekle!!" diye seslendi.
Xiao Yuan'ın cevap vermediğini görünce Yan Heqing beline doladığı elini yavaşça aşağı kaydırmış, pamuklu ve keten giysilerinin sert dokusu arasından bacaklarının arasına yerleştirmişti.
“Söyleyeceğim! Söyleyeceğim!” diye haykırdı Xiao Yuan, çırpınarak. “Beni becermek istediğin türden bir sevgi! Elini çek!!!”