"Genç Efendi." Şef Wang beni izliyordu. Güneşten kararmış yüzünde iki, belki de üç şişlik vardı ve sakalının uçlarında düşmeye hazır boncuk boncuk terler sallanıyordu.
Artık sonbaharın başlangıcı olmasına rağmen, öğle güneşi hala yazın en sıcak günlerinden daha az kavurucu değildi. Sonbaharın ağustos böcekleri avazları çıktığı kadar cırlarken, toprak insanın ayaklarını kavurabilirdi.
"Genç Efendi, naçizane bizler sabahtan beri sizin emirleriniz doğrultusunda burada pusuya yatmış durumdayız. Görevimiz tam olarak nedir? Lütfen bize talimatlarınızı verin."
Yanağımda beslenen bir sivrisineği ezdim, bir avuç nemli teri sildim ve bilmiş bir gülümseme takındım.
"Genç Efendiniz bugün bu yoldan geçecek bir kişiyi kaçıracak. At arabası görünür görünmez maskelerinizi takın ve hücuma geçin. Bu kişiyi canlı yakaladığınızdan emin olun."
